Dlaczego kandyduję

Nazywam się Krzysztof Zaremba, jestem wykształconym przez Politechnikę Warszawską inżynierem elektronikiem, badaczem i nauczycielem akademickim, od 2012 roku z tytułem profesora. Od blisko czterdziestu lat, czyli od czasu zakończenia studiów, Wydział Elektroniki jest moim jedynym miejscem pracy i drugim domem. Od niespełna ośmiu lat pełnię funkcję dziekana, a przed Państwem występuję jako kandydat do zaszczytnej godności Rektora Politechniki Warszawskiej.

Decyzję o gotowości na kandydowanie wyrażałem zanim jeszcze świat ogarnęła pandemia koronawirusa COVID-19, zdając sobie sprawę, że podejmuję się bardzo trudnego zadania. Wprowadzenie w życie Ustawy 2.0 wymusiło na uczelniach wiele zmian. Nie wszystkie oceniam jako korzystne, nie wszystkie ułatwiły działanie.

”
... gwarantuję, że będę strzegł podstawowych akademickich wartości i chronił uczelnię przed próbami wprowadzania elementów obcego ładu organizacyjnego i obcych wartości
Czeka nas misja ułożenia skomplikowanych relacji pomiędzy wydziałami, radami naukowymi dyscyplin, szkołami doktorskimi i centrami badawczymi, powstałymi w ramach programu „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”. Jeszcze trudniejsze wydaje się zachowanie modelu Uczelni jako demokratycznie zorganizowanej, podmiotowej i świadomej wspólnoty akademickiej. Nowa ustawa daje Rektorowi bardzo szeroką władzę. Podważane jest znaczenie akademickich ciał kolegialnych. Budzi to mój sprzeciw. Gwarantuję, że będę strzegł podstawowych akademickich wartości oraz chronił uczelnię przed próbami wprowadzania elementów obcego ładu organizacyjnego i obcych wartości.

Globalna pandemia zmieniła nasze życie. Zmieniła też realia, w których funkcjonuje i będzie funkcjonować uczelnia. Zmieniła w sposób nieprzewidywalny wszystko - trudno dziś o pewne prognozy. W tej sytuacji starałem się rysować wizję Politechniki opartej na trwałych, osadzonych w tradycji fundamentach. Sprawdziły się one w przeszłości i jestem pewien, że nie zawiodą dziś. Głęboko wierzę, że mój program wyborczy, pełen ambitnych zamierzeń, będzie dobrą podstawą do budowania wspólnej strategii działania, planu realizacji marzeń i środkiem do radzenia sobie z codziennymi trudnościami.

Mam świadomość wyzwań, jakich się podejmuję i warunków, w jakich przyjdzie mi działać. Głęboko wierzę, że przy wsparciu społeczności akademickiej i z gronem zaangażowanych współpracowników zdołam poprowadzić Politechnikę w stronę europejskiego centrum badań i kształcenia. Jeśli obdarzycie mnie Państwo zaufaniem, mogę zagwarantować, że nie zabraknie mi entuzjazmu, determinacji, odwagi w podejmowaniu decyzji i braniu za nie odpowiedzialności. Nie zmienię też przekonania, że podstawą zarządzania uczelnią musi być współpraca i dialog ze wszystkimi środowiskami.

Program

W 1924 roku nasz senator, profesor Zygmunt Kamiński, pisał:

Z perspektywy dziesięciolecia, ten pierwszy okres istnienia Politechniki wydaje się dzisiaj jako niezwykły. Wszyscy wykładający pracowali z zapałem, zawsze społem, omawiając gorąco wszystkie kwestie związane z organizacją i kierunkiem ogólnym.

W tej myśli sprzed stu lat i ja znajduję inspirację.

Kandyduję do godności Rektora Politechniki Warszawskiej, aby wzmocnić poczucie akademickiej wspólnoty, będące warunkiem realizacji wszystkich spodziewanych i niespodziewanych zadań, z którymi przyjdzie nam się w nadchodzącej kadencji zmierzyć. Ostatnie wydarzenia każą mi z pokorą formułować program. Wiem, że najistotniejsze wyzwania pojawiają się bez zapowiedzi. Aby móc im sprostać, chciałbym czerpać siłę ze zbiorowej mądrości całej społeczności, być jej godnym wyrazicielem i budować wraz z Państwem poczucie dumy z naszej Uczelni. Wiem, że uwarunkowania codziennego dnia, szczególnie dziś, mogą tłumić entuzjazm i kierować nas ku pragmatycznym, defensywnym strategiom. Mimo to jestem przekonany, że ambitny, sięgający w przyszłość plan jest konieczny. Chcę pracować z Państwem nad wizją, z którą wszyscy będziemy się utożsamiać. Głęboko wierzę, że osiągniemy cel tworząc:

Szanowni Państwo,

Przedstawione powyżej plany i zamierzenia dotykają tych obszarów działania Uczelni i tych koniecznych zmian, które wydają mi się najistotniejsze. Mam pełną świadomość, że nie jest to lista pełna, ani do pełnej zbliżona. Kilkunastomiesięczny współudział w tworzeniu wniosku w konkursie „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia badawcza” pozwolił mi jeszcze lepiej poznać uczelnię, zaszczepić wiele moich pomysłów, a także poznać i zaakceptować propozycje innych osób. Sukces Politechniki w konkursie oznacza zobowiązanie do wypełnienia złożonych deklaracji, których w programie postanowiłem nie powtarzać. Przykładem są rozwiązania dotyczące wsparcia innowacyjności, rozwoju priorytetowych obszarów badawczych, finansowania nowych inicjatyw dydaktycznych, naukowych, organizacyjnych, które prezentowane były szeroko społeczności Politechniki Warszawskiej. Ich waga jest kluczowa dla zyskania dynamiki rozwoju, lecz jako wspólny dorobek intelektualny nie mogły być tu zaprezentowane. W wypadku uzyskania od Państwa mandatu do pełnienia godności Rektora będę korzystał z szans jakie tworzą mechanizmy projektu Inicjatywa Doskonałości Uczelnia Badawcza, z którym identyfikuję się głęboko, i który rozszerza perspektywę rozwoju Uczelni niezależnie od kształtu jej przyszłych władz.

Prezentacja Kandydata

”

Uczelnia potrzebuje sprawnego i transparentnego zarządzania przez zespół kompetentnych, nieskażonych stereotypowym myśleniem, otwarcie myślących ludzi.